โลกเปลี่ยน คนต้องปรับ องค์กรต้องขยับ แต่ทำไมถึงเปลี่ยนยาก ที่เปลี่ยนบ้าง ก็ไม่ยั่งยืน เพราะอะไร

 

1. องค์กรยังเน้นแค่การการพัฒนาเพื่อ“เพิ่มประสิทธิภาพ” แต่ขาดมุมมอง “เชิงยั่งยืน”

2. การพัฒนาทุกวันนี้ องค์กรมักมุ่งเน้นแค่การปรับแต่งพฤติกรรม แต่เข้าไม่ถึงฐานรากชีวิต นั่นคือ กรอบความคิด หรือ Mindset การเปลี่ยนแปลงจึงฉาบฉวย

3. บุคลากรยังติดกรอบเดิมๆ มีทัศนคตเชิงลบ ไม่พัฒนาตนเอง ไม่สามารถนำตนเองได้ ไม่เล่นเชิงรุก

4. แม้รู้ว่าต้องปรับกรอบความคิด แต่ก็ไม่รู้ว่าจะปรับอย่างไร เพราะไม่เข้าใจว่าธรรมชาติของมันคืออะไร

5. บุคลากรขาดมุมมองเชิงระบบ จึงแก้ปัญหาเชิงซ้อนไม่ได้ และขาดความคิดที่แตกต่างที่แปลกใหม่ ขาดนวัตกรรม องค์กรจึงไม่เป็นสังคมแห่งการเรียนรู้

6. บุคลากรไม่เห็นคุณค่าตนเอง จึงขาดความมั่นใจ ไม่สามารถปลดปล่อยศักยภาพออกมาได้อย่างเต็มที่

7. อีกทั้งไม่เห็นคุณค่าในความแตกต่าง ใจจึงไม่เปิดกว้างรับฟัง ไม่เข้าใจกัน ขาดศรัทธา ทีมงานจึงอ่อนแอ

8. เพราะผู้นำไม่เข้าใจธรรมชาติของชีวิตที่ต้องการคุณค่าและความหมาย จึงไม่ได้รับการยอมรับ จึงขาดภาวะผู้นำ ทีมงานจึงเล่นไม่เป็นทีม ขาดการมีส่วนร่วม ขาดเอกาพ ไม่เป็นหนึ่งเดียว

 

ปัญหาเหล่านี้เป็นความท้าทายต่อความยั่งยืนขององค์กร อะไรคือสาเหตุ แล้วจะรับมือกับปัญหาเหล่านี้อย่างไร

 

การจะรับมือกับความท้าทายเหล่านี้ สามารถอธิบายได้ด้วยทฤษฎีองค์รวม Holistic Theory ที่ให้มุมมองว่า

ชีวิตคือองค์รวม ประกอบด้วย 4 มิติ คือ จิตใจ ปัญญา อารมณ์ และพฤติกรรม

มันคือ กรอบความคิด มุมมองเชิงระบบ ตัวตน และภาวะผู้นำ

กรอบความคิดคือที่มาของการนำตนเองเชิงรุก

มุมมองเชิงระบบคือที่มาของปัญญา

ตัวตนคือฐานรากของความมั่นคงทางอารมณ์และศรัทธา

การเห็นคุณค่ามนุษย์คือพื้นฐานของภาวะผู้นำ

มิติทั้ง 4 เชื่อมโยงกันอย่างไม่อาจแยกออกจากกันได้

การพัฒนาเพื่อความยั่งยืนจึงต้องตั้งอยู่บนฐานคิดเชิงองค์รวมในความสมดุลของทั้ง 4 มิตินี้

 

ท่านในฐานะผู้นำองค์กร ท่านจะนำความเข้าใจดังกล่าวไปกำหนดเป็นยุทธศาสตร์ด้านทรัพยากรบุคคล

เพื่อสร้างการเปลี่ยนแปลงองค์กรให้เข้มแข็ง มั่นคงยั่งยืนได้อย่างไร