ปัญหา

จากเหตุการณ์สึนามิในญี่ปุ่นเมื่อปี 2011 ที่สร้างความเสียหายให้กับระบบทำความเย็นของโรงไฟฟ้าพลังงานนิวเคลียร์ฟูกูชิมะ ส่งผลให้แกนปฏิกรณ์นิวเคลียร์เกิดความร้อนสูง ทางโรงไฟฟ้าจำเป็นจะต้องสูบน้ำเข้าไปเลี้ยงเพื่อให้เครื่องเย็นลง ส่งผลให้มีน้ำปนเปื้อนปริมาณมหาศาลอยู่รอบๆ ทางโรงไฟฟ้า Tokyo Electric Power Company (TEPCO) จึงตัดสินใจสร้างแทงค์น้ำเพื่อกักเก็บน้ำดังกล่าว และเตรียมปล่อยน้ำปนเปื้อนกัมมันตรังสี 1.33 ล้านตัน ลงสู่มหาสมุทรแปซิฟิกภายในเดือนสิงหาคมนี้

​

การรับมือกับปัญหา มุมมองเชิงระบบ

ประเด็นน้ำปนเปื้อนจากโรงไฟฟ้าคือระบบซ้อนระบบ ดังนั้น ในการรับมือกับปัญหาจึงต้องพิจารณาให้ครอบคลุมในทุกส่วนที่เกี่ยวข้อง ได้แก่

​

รัฐบาลญี่ปุ่น

รัฐบาลญี่ปุ่นได้ประกาศแผนที่จะทยอยปล่อยน้ำเสียที่ผ่านการบำบัดแล้วลงสู่มหาสมุทรแปซิฟิกในเดือนสิงหาคมปีนี้ 

 

โรงไฟฟ้า TEPCO

โรงไฟฟ้าแห่งนี้ต้องปิด จึงจำเป็นต้องเคลียร์น้ำปนเปื้อนนี้ ปัจจุบันมีน้ำเสียกว่า 1,000 แทงก์ และยังคงผลิตน้ำเสียออกมาถึงวันละ 100 ลูกบาศก์เมตร ซึ่งคาดว่าจะถึงขีดจำกัดที่ 1.3 ล้านลูกบาศก์เมตรในช่วงต้นปี 2024  

 

บทาท IAEA

สำนักงานพลังงานปรมาณูระหว่างประเทศ (IAEA) เห็นชอบกับแนวทางนี้ แต่ต้องค่อยเป็นค่อยไปและมีการควบคุม เพื่อสร้างความมั่นใจในความปลอดภัยระหว่างประเทศที่เกี่ยวข้อง 

 

กระบวนการบำบัด

น้ำเสียที่ปนเปื้อนจะถูกนำไปกำจัดสารกัมมันตรังสีออก โดยจะมีการตรวจสอบซ้ำหลายครั้งก่อนที่จะปล่อยลงสู่ทะเล แต่ก็ยังมีทริเทียม (Tritium) ซึ่งเป็นไอโซโทปกัมมันตรังสีที่แยกออกจากน้ำได้ยาก
หลงเหลืออยู่

 

ผลกระทบ

จีนและเกาหลีแสดงความไม่พอใจ และว่าแผนดังกล่าวขาดความชอบธรรม ไม่ถูกหลักทางวิทยาศาสตร์และความน่าเชื่อถือ และมิได้หารือกับประเทศเพื่อนบ้าน 

 

ประชาคมในหมู่เกาะแปซิฟิกคัดค้านแผนการระบายน้ำเสียดังกล่าว โดยเกรงว่าว่าจะส่งผลกระทบอย่างใหญ่หลวงต่อแหล่งอาศัยสัตว์น้ำทะเล 

 

สหภาพแรงงานประมงในฟูกูชิมะมีความกังวลต่อภาพลักษณ์และชื่อเสียง โดยเฉพาะด้านความปลอดภัยและผลกระทบต่อเศรษฐกิจทั้งในระดับท้องถิ่นและระดับประเทศ

 

การปล่อยน้ำปนเปื้อนดังกล่าวจะสร้างปัญหาด้านสิ่งแวดล้อม มลภาวะ ความปลอดภัย สุขภาพ และ
ผลกระทบของประชาชนในระยะยาว

 

สรุป

จะเห็นว่าปัญหาการขจัดน้ำปนเปื้อนกัมมันตรังสีเป็นระบบเชิงซ้อน เพราะมีปัจจัยเข้ามาเกี่ยวข้องมากมายและสัมพันธ์กันอย่างสลับซับซ้อน 

 

ปัญหาในองค์กรก็เช่นกัน ล้วนเป็นระบบเชิงซ้อน การแก้ปัญหาจึงต้องมองให้ออกว่ามีปัจจัยใดบ้างเข้ามาเกี่ยวข้องและสัมพันธ์กันอย่างไร การมองภาพเชิงองค์รวมนี้เองเป็นที่มาของทางออกของปัญหาอย่างสร้างสรรค์  

 

ทฤษฎีกาแฟร้อน Coffee Theory ศาสตร์เชิงระบบแห่งการเรียนรู้อย่างยั่งยืน

 

Website: https://www.intranshipot.com/

 

FB: https://www.facebook.com/profile.php?id=100057089995534

 

Blockdit: https://www.blockdit.com/dr.paae

 

081-439-5500, 081-932-9177